Transport – jak poruszać się między masywami w Dolomitach

W związku z tym, że w Dolomity dojechaliśmy autostopem i mieliśmy dom na plecach w postaci 60 litrowego plecaka każdy, dawało nam to OGROMNĄ swobodę podróży. Dużym plusem, którego doświadczaliśmy po raz pierwszy był fakt, że mogliśmy na szlak wchodzić i schodzić tak, jak nam się żywnie podobało. Nie musieliśmy wracać do punkty wyjścia, więc niemalże wszystkie masywy przechodziliśmy wzdłuż lub w poprzek wychodząc z zupełnie innej strony. Była to świetna okazja, aby w konkretnym miejscu zejść jak najwięcej miejsc bez konieczności wracania tym samym szlakiem.

Między masywami przemieszczaliśmy się niezmiennie, tylko i wyłącznie na stopa i po raz setny przekonaliśmy się, że autostop w regionach górskich to bajka. Czasami złapanie samochodu zajmowało nam machnięcie ręki, a czasami nawet mniej. Nie musieliśmy ani razu kupić biletu na autokar czy pociąg (dopiero na wjazd do centrum Mediolanu i późniejszy wyjazd z centrum na lotnisko).

Jeśli chciałbyś przyjechać w Dolomity samochodem to jest tu ogrom świetnie przygotowanych dróg oraz parkingów – które są (chyba) bezpłatne?? Wiem, że jest tylko jedna droga, która prowadzi pod Tre Cime i tylko dojazd nią jest płatny, i to niemało bo aż 30 euro za samochód. Jednak kiedy my chcieliśmy tam podjechać samochodem, to okazało się, że górny parking jest już zajęty, a była godzina 10:00. Umówmy się, że to miejsce to takie polskie Morskie Oko.

Między miastami kursuje też dobrze rozbudowana sieć autokarowa, więc z takimi przejazdami nie powinno być także żadnego problemu. Mówię tutaj o okolicach wakacji. Wiemy, ze schroniska przez dużą część roku pozostają zamknięte, więc może wtedy transport publiczny także jest utrudniony. To najlepiej sprawdzać na bieżąco przed wyjazdem.

Nocowanie w Dolomitach – na dziko i w schroniskach

Naszym hotelem każdego dnia był namiot <3 Co prawda noce w Dolomitach lubiły być deszczowe, ale nasz stary, wysłużony namiot i tak dawał sobie radę, a nam bezpieczne schronienie. Na terenie Parków Narodowych w namiocie nocować nie można, dlatego w Parku Narodowym Puez Odle zapytaliśmy Pana, który zajmował się pszczołami przy drewnianym domku, czy możemy rozbić się obok jego chatki, tak aby być na terenie prywatnym, a nie parkowym. Pan się zgodził, a drugiej nocy bezceremonialnie wepchnął nam klucze od domku letniskowego do ręki i pościelił łózko.

Poza tym w Dolomitach znajdują się liczne schroniska górskie – zwróć jednak uwagę czy są otwarte w terminie kiedy się tam wybierasz! Wbrew pozorom sezon trekkingowy i wspinaczkowy w Dolomitach nie jest specjalnie długi. Noclegi w schroniskach nie należą do najtańszych, ale też nie odbiegają jakoś diametralnie od tych polskich schronisk. Umówmy się, że nocleg za 50 euro to już sporo, ale taki za 20 euro jest do przełknięcia – w naszych Tatrach też już nie wyśpisz się za mniej niż 50 zł (z drobnymi wyjątkami).

Co do noclegów w schroniskach, to dla pewności rezerwowałabym je dużo wcześniej, bo jednak w sezonie są one dość mocno oblegane. Ale co ja tam mówię, my nawet nie wiedzieliśmy, gdzie będziemy kolejnego dnia, a co tu dopiero myśleć o rezerwacji noclegu z miesięcznym wyprzedzeniem.

Samo nocowanie w Dolomitach pod namiotem było przepiękną przygodą dostarczającą cudownych wrażeń. Raz, że rozbijaliśmy namiot bardzo późno i zbieraliśmy go jeszcze przed wschodem słońca – pozwoliło nam to na nieskończone podziwianie wschodów i zachodów słońca, codziennie. Dwa, o takich porach i w takich miejscach często natura dawała o sobie znać, niemalże do namiotów zaglądały nam kuce, krowy czy inne zwierzaki. W południowych Dolomitach niestety były to już komary.

Noce w Dolomitach nawet w środku lipca-sierpnia są zimne! Niby lato, ale jednak góry. Stanowczo odradzam zabranie ze sobą cienkich śpiworów – lepiej zabezpiecz się w ten z przedziału temperatur średnich. Ja kilka nocy spałam na siedząco – dosłownie. Pod plecami rozkładaliśmy plecaki, ręczniki, ubrania, karimaty, wchodziliśmy w puchówkach w cieniutkie śpiwory i dodatkowe wkładki i było zimno. Szczególnie na parkingu pod Marmoladą, gdzie dwa dni czekaliśmy aż przestanie padać, oraz w Masywie Toffanów – te noclegi zapamiętałam najgorzej.

Jedzenie w Dolomitach – Spar opanował świat

Schroniska kuszą pyszną ladą, głównie oczy cieszą piękne kawałki ciasta, a zapach kawy unosi się nad stolikami. Śniadanie, obiad i kolację można oczywiście kupić w schronisku, ale to generowałby większe koszty życia.

Naszym pomysłem było robienie zakupów w miastach między masywami. Plan zakładał zrobienie zakupów na maksymalnie 4 dni marszu, bo tyle mieściło się w plecaki i tyle byliśmy jeszcze w stanie unieść. Dzięki temu, aż cztery dni mogliśmy być w górach bez martwienia się o jedzenie – chociaż najczęściej braliśmy go na 3 dni. Uwierzcie mi, że włożenie do plecaka 4 posiłków x 4 dni x 2 osoby było wielkim wyzwaniem.

Zaopatrywaliśmy się najchętniej w znanym wszystkim Lidlu, ale ten był stosunkowo rzadko, bo może w trzech miastach na naszej trasie : Bressanone, Belluno, Calalzo. Z polecenia lokalnego mieszkańca poszliśmy też do podobnego cenowo Kangaroo w Cortinie. W małych miasteczkach ratowały nas wszechobecne Spary, które były nieco droższe, ale dało się kupić wszystkie potrzebne produkty. W każdym mieście dało się spokojnie zaopatrzyć w potrzebne nam półprodukty, z których powstawały wcale nie monotonne dania.

Dolomity są drogie – mit | Dolomity mogą być drogie – prawda

Dolomity wcale nie muszą być drogie, to ile taki wyjazd może kosztować Ciebie i Twoją rodzinę zależy od tego czego Wam akurat potrzeba. Nasz wyjazd był ekstremalnie tani – naprawdę. Ale odpadły nam koszty dojazdu do Włoch oraz koszty poruszania się na miejscu. Dodatkowo wszędzie chodziliśmy na pieszo nie korzystając z żadnej górskiej kolejki. Nie jadaliśmy także w schroniskach i restauracjach, tylko co cztery dni robiliśmy zakupy w sklepie. Nocowanie w namiocie wycięło nam koszty hoteli czy schronisk, gdzie tylko kilka razy skusiłam się na kawę i raz zapłaciliśmy za prysznic. Prezentuje się to tak:

• wyżywienie 195,77 euro / 2 osoby = 890 zł
• kawy w schroniskach 7,70 euro / tylko Maja = 35 zł
• prysznic w schronisku raz 5 euro / 2 osoby = 23 zł

Trzytygodniowy pobyt w Dolomitach kosztował nas łącznie

950 złotych na dwie osoby.

Dlatego nie zgodzę się, że Dolomity są drogie. Chociaż owszem takie mogą być.

 

To wstęp do kolejnej pięknej serii na naszym blogu ❤ Od dawna chciałam się z Wami podzielić naszym trekkingiem w Dolomitach, bo uważamy że to jedne z najpiękniejszych gór jakie do tej pory widzieliśmy, a są na tyle blisko Polski, że aż żal o nich nie napisać.

Maja R.